Dag 9: Neiva – Tatacoa woestijn - Bogota

Neiva

Het wordt bijna eentonig, maar het weder blijft zoals de vorige dagen. Droog, warm, tot heel warm. We zitten op 400 meter boven zeeniveau. Gelukkig een luxe hotel met prima airconditioning. Er staat een goed gevulde dag op het programma. Niets beter dan tijdig vertrekken. Na een goed ontbijt bij een goed gevuld buffet vertrekken we om 07.45 uur naar ons eerste programmaonderdeel.

Taxidienst in Villavieja.

Tatacoa woestijn.
Een woestijn saai? Nee hoor. Via Villavieja rijden we op een uurtje naar de Tatacoa woestijn. Dit is eigenlijk geen woestijn, maar een tropisch droog bos, wat de juiste aardrijkskundige aanduiding is. Tatacoa is een mooi gebied dat totaal anders is van de rest van de landschappen in Colombia. Het is er droog, met rood, grillig geërodeerd gesteente. De naam Tatacoa (=ratelslang) verwijst naar een slang die hier lang geleden zou geleefd hebben. Deze woestijn is een topper, 5 sterren waard, in Colombia.

Vreemde rotsformaties in de Desierto de la Tatacoa.

Het is de tweede grootste woestijn van Colombia met een uitgestrekt (330 km2) droog gebied met oker- en grijskleurige aarde in de brede vallei tussen de oostelijke en westelijke cordillero vlakbij het dorpje Villavieja. Het is geen woestijn in de letterlijke zin van het woord want er groeien ook volop planten en cactussen in het gebied.

Met z'n allen in de Tatacoa dessert.

Plaatselijk zijn er in het zachte gesteente prachtige erosie-landschappen ontstaan. De temperatuur kan hier oplopen tot 40°, sommige bronnen vermelden 50°. De roodbruine geërodeerde rotsformaties vormen in alle pracht een waar labyrint. Men zou er uren kunnen in rondlopen.

Wonderlijke landschappen in de Desierto de la Tatacoa.

Er is ook nog een sterrenwacht waar men 's nachts de hemel kan bewonderen. Daar hebben we geen tijd, en misschien nu geen interesse voor. Deze woestijn is een prachtig natuurverschijnsel dat een must is tijdens een bezoek aan Colombia.

Een extra troef is dat men er praktisch alleen rondloopt. Geen massatoerisme. Binnen enkele jaren zal dat wel even anders worden. Als men Colombia wenst te bezoeken, nu doen, niet te lang wachten vooraleer het massatoerisme het overspoelt.

Merkwaardig zijn de knalgroene cactussen.

Wonderlijke landschappen in de Desierto de la Tatacoa.

Leven in de woestijn.

Naast het opmerkelijke landschap, zit een woestijn vol leven. Je moet er enkel opmerkzaam voor zijn. Zo heeft de Swa Coenen, uit Brasschaat, enkele vogels opgemerkt. Met zijn telelens heeft hij er eentje kunnen vangen, met zijn camera.

Vogeltje in de Tatacoa woestijn. (Swa Coenen - fotograaf).

Foto: Swa Coenen.

Museum Paleontologico.

Na er 1,5 uur rondgewandeld te hebben en vele foto's later springen we nog even binnen in het Museum Paleontologico binnen waar een jonge dame nog even wat uitleg geeft over de Tatacoa dessert. Hoe het miljoenen jaren gelden was en hoe het nu geworden is. Drie bescheiden kamertjes groot.

Middaglunch.
Terug in Neiva, tijd voor het afscheid aan het zuiden van Colombia met een stevige portie paëlla. Relaxing aan de rivier tot 14.30 uur om nog eventjes met de bus het centrum van de stad Neiva te bekijken en zo verder naar de luchthaven van Neiva.

Neiva - Bogota.
Tussen 17.00 hr en 18.00 hr naar de hoofdstad gevlogen met een propellervliegtuig, een ATR72 voor maximum 68 personen.

Vliegtuig voor vlucht Neiva - Bogota.

Een relatief korte vlucht van 55 minuten om een afstand van 305 km af te leggen. We haalden een maximum snelheid van 480 km/hr.

Luchthaven Neiva bij het opstijgen.

Een nieuwe gids stond ons op te wachten om kennis te maken en ons naar het 6de hotel van de rondreis te begeleiden. Een goede 16 km en 45 minuten later zijn we dan toegekomen om 19.30 hr in het centrum van Bogota. We logeren in Hotel Augusta.

Route Neiva - Tatacoa dessert.